Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
hay-küyçü — sif. Heç bir ciddi səbəb olmadan hay küy salan, çaxnaşma salan, vahiməyə düşən; küy kələkçi, küyçü … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vayqara — (Şəmkir) küyçü, hay küyçü. – Ə:, nə vayqara adamsan, bir şey olan kimi özünnən çıxırsan … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dördböyrək — sif. dan. İgid, qorxmaz, ciyərli. Yaman küyçü qocadır! – Yox, küyçü deyil, dördböyrək kişidir. Görmürsən, elə bil dağ gedir? S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hopıtdım — (Salyan) hay küyçü. – Davudun hopıtdım olmağına baxma, ürəyi təmizdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kür — 1. sif. 1. Ağlağan, qışqırıqçı, şıltaq. Kür uşaq. 2. Hay küyçü, zorakı, dediyini yeridən, inadkar. Kür adam. – <Əlyarov:> Sonra ağzıgöyçəklər deyəcəklər ki, Əlyarov kürdür, heç kəslə yola gedən deyil. M. Hüs.. 3. Tənbəl, bacarıqsız, aciz,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
küy-kələkçi — is. Küy kələk salan; qalmaqalçı, hay küyçü, tez təşvişə düşən adam. <Sirat:> Çimnaz xala, yaxşı ki Veys də bir iki günə gedəcək, ona hələ bir şey deməyin! O bir az küy kələkçidir. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
küyçül — bax küyçü … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
